مقبره فردوسی مشهد

مقبره فردوسی به عنوان یکی از جاذبه های اطراف مشهد، در توس واقع شده است. فردوسی به عنوان نجات دهنده زبان ما فارسی شناخته شده است. چند قرن پس از حمله اعراب، در میان جرم و ضرب و شتم ناشی از زبان همراه عربی، فارسی به تدریج در حال محو شدن بود. فردوسی برای احیای زبان شعر و حماسه را برگزید. اگرچه پیش از او شاعران دیگری بودند که سعی می کردند از طریق شعر برای زبان مبارزه کنند اما او کسی بود که سی سال تلاش کرد تا بنیان زبان را کلمه به کلمه تقویت کند همانطور که خود او می گفت: "من در این سی سال رنج زیادی کشیده ام/ من با بیت خود زبان را زنده کرده ام ».

او با به کار بردن تاریخ و طیف گسترده ای از اسطوره ها، افسانه ها و حماسه ها، شاهکار شعری به نام شاهنامه سرود، که خواندن آن پس از صدها سال هنوز بسیار لذت بخش است و از این گذشته، میراثی کاملاً مستند از تاریخ، ادبیات و در واقع فرهنگ این ملت. محل دفن او در مجاورت توس، شهری نزدیک به مشهد، بنایی کاملاً شایسته و باشکوه است، که در آن می توان غیرت و اشتیاق قابل مقایسه با خود کتاب را احساس کرد. این آرامگاه توسط معمار و طراح برجسته ایرانی، هوشنگ سیحون طراحی شده است. مقبره های خیابان سینا، کمال الملک و نادرشاه افشار نیز نمونه های دیگری از طرح های برجسته وی هستند.

مقبره در طول تاریخ

گفته شده است که از آنجا که فردوسی شیعه بود، دفن وی در قبرستان مسلمانان ممنوع بود و ترجیحاً در باغ خود او دفن شد و پس از مدتی مقبره ای بر روی قبر او ساخته شد. با این حال این مقبره چندین بار تخریب و بازسازی شد. سرانجام در سال 1934 رضاشاه دستور داد تا بنای جدیدی برای آرامگاه فردوسی طراحی شود تا "جشن هزاره فردوسی" طراحی شود. بنایی بر اساس یکی از طرح های کریم بهزاد و با الهام از معماری پاسارگاد. به دلیل خرابی، ساختمان نیاز به مرمت داشت و در سال 1968 هوشنگ سیحون اندازه و طراحی این اتاقک دفن قابل توجه نهایی را تغییر داد.

موزه توس

نما از سنگ مرمر و ستون ها به سبک معماری هخامنشی تزئین شده است. همچنین برخی از خوش نویسی از اشعار شاهنامه بر روی آن ها وجود دارد. این محوطه در وسط فضای سبز 6000 متر مربعی قرار دارد که موزه توس و همچنین یک کتابخانه در آن قرار دارد. موزه توس ، که توسط هوشنگ سیحون نیز طراحی شده است ، از قسمتهای مختلف با آثار و آثار مختلف به نمایش درآمده است. یک قسمت به گلدان ها، سکه ها و مصنوعات دیگر اختصاص دارد که باستان شناسان در مجاورت توس کشف کرده اند. در بخش دیگری به منظور ایجاد حس بهتر از دوران، تجهیزات اسب سواری باستانی، مانند سپر، چماق، تیر و کمان و آلات موسیقی میدان جنگ به نمایش گذاشته شده است. همچنین برخی از اسکریپت های دست نویس تاریخی شاهنامه و همچنین نقاشی و فرش با الهام از داستانهای کتاب در نمایش وجود دارد.